ΤΑ ΑΠΟΔΗΜΗΤΙΚΑ ΠΟΥΛΙΑ (ΟΛΟΗΜΕΡΟ)

4:00 π.μ. Edit This 0 Comments »
Κάθε χρόνο πολλά είδη πουλιών μεταναστεύουν. Ακολουθούν το πανάρχαιο δρομολόγιό τους από το Νότο προς το Βορρά την άνοιξη και το αντίθετο το φθινόπωρο. Είναι τα αποδημητικά πουλιά.
Με τον ερχομό του χειμώνα, η ανεύρεση τροφής(σπόροι, έντομα) γίνεται πολύ δύσκολη. Οι μέρες μικραίνουν και τα πουλιά έχουν λιγότερες ώρες στη διάθεσή τους για να αναζητήσουν τροφή. Για να αποφύγουν το βαρύ χειμώνα, πετούν προς τις νότιες ζεστές χώρες όπου η τροφή είναι άφθονη. Εκεί ξεχειμωνιάζουν. Την άνοιξη επιστρέφουν στην "πατρίδα" τους όπου ζευγαρώνουν, φωλιάζουν, γεννούν αυγά και μεγαλώνουν τα μικρά τους.
Η διαδρομή της μετανάστευσης κάθε άλλο παρά εύκολη και ομαλή είναι. Διαρκεί μέρες ολόκληρες, αφού τα πουλιά έχουν να διανύσουν δεκάδες χιλιάδες χιλιόμετρα πετώντας συνήθως με 30-35 χιλιόμετρα την ώρα. Μερικά πουλιά ταξιδεύουν κατά τη διάρκεια της ημέρας και ξεκουράζονται τη νύχτα.
Άλλα προτιμούν να ταξιδεύουν τη νύχτα για λόγους ασφάλειας, ενώ άλλα πετούν ασταμάτητα μέρα νύχτα, οπότε τρώνε και κοιμούνται στον αέρα.





Μερικά από τα αποδημητικά πουλιά που κουβεντιάσαμε είναι:




Οι πελαργοί,κοινώς λέλεκες ή λελέκια, είναι μεγάλα πουλιά με μακρυά πόδια και μακρύ λαιμό, τα οποία ανήκουν στην οικογένεια των Ciconiidae. Ζουν στις θερμότερες περιοχές του πλανήτη και σε ξηρότερα κλίματα από άλλα παρόμοια πουλιά όπως οι ίβεις. Οι πελαργοί δεν μπορούν να κρώξουν γιατί δεν έχουν φωνητικό όργανο και παράγουν κρότους με το ράμφος τους. Αρκετά είδη τους είναιαποδημητικά. Τρώνε συνήθως βατράχουςψάριαέντομασκουλήκια και μικρά πουλιά ή θηλαστικά. Υπάρχουν 19 είδη πελαργών σε έξη γένη.






Το χελιδόνι είναι αποδημητικό πτηνό και ανήκει στην τάξη των στρουθιόμορφων. Το μέγεθος τους είναι 12-22 εκατ. ανάλογα το είδος στο οποίο ανήκουν καθώς και το χρώμα τους. Μεταναστεύουν κατά δεκάδες εκατοντάδες σε σμήνη, στα μεσογειακό κλίματα από τονΜάρτιο προκειμένου να αναπαραχθούν και στις αρχές του φθινοπώρου μεταναστεύουν προς τα θερμά κλίματα της Αφρικής.












Είναι μία από τις εξωτικότερες μορφές του δάσους. Ο τσαλαπετεινός (Upupa epops) είναι νοικοκύρης. Επιδίδεται με αφοσίωση στην εύρεση της τροφής που τσιμπολογά απ' το μαλακό έδαφος με τη μακριά κυρτή του τσιμπίδα και φαίνεται να μην πολυνοιάζεται για το τι γίνεται τριγύρω. Καμιά φορά ξεθαρρεύει και προβάλλει στ' ανοιχτά σημεία του δάσους, όπου ξεχωρίζει από μακριά κι εντυπωσιάζει με το χαρακτηριστικό του λοφίο. Πετάει αργά σαν πεταλούδα. αναδεικνύοντας με χάρη τούς ασπρόμαυρους σχηματισμούς των φτερών του. Αν τον συναντήσετε τυχαία στα δάση το καλοκαίρι ή ακόμη το φθινόπωρο και το χειμώνα, μην τον τρομάξετε. Θα σας μεταφέρει συναισθήματα γαλήνης. Ο τσαλαπετεινός έχει αυτό το χάρισμα..




Ο πελεκάνος είναι ένα μεγαλόσωμο πτηνό με λευκό ή ρόδινο φτέρωμα κι ένα χαρακτηριστικά μεγάλο και διασταλτό σάκο κάτω από το ράμφος του όπου αποθηκεύει τη λεία του. Τρέφεται με ψάρια τους υδροβιότοπους που ζει και, παρά το αδέξιο βάδισμά του, έχει εξαιρετικές ικανότητες στην κολύμβηση.